کعبه ی دل را مصفا کن صفا و مروه اش با من
چه زمزم هویدا کن گوارا کردنش با من
طواف از دل بنا بگذار پایان دادنش با من
نماز از عشق بر پا کن سلام و سجده اش با من
به زیر ناودان بنشین نثار رحمتش با من
حجر با چشم دل بنگر گواهی دادنش با من
به راه سعی سعیی کن میسر کردنش با من
دل از بند هوس بگسل به حق پیوستنش با من
زقید جسم و تن بگذر پری رو دیدنش با من
به دل لبیک را سر کن اجابت گفتنش با من
شب قربان به مشعر باش شعور بخشیدنش با من
به مذبح رو چو ابراهیم ذبیح افکندنش با من
به ذبح نفس کوشا باش به اعلا بردنش با من
به حلق از دل بنا بگذار منور ساختنش با من
مکه معظمه ذی حجه 1427
مهران بیغمی
۱۳۸۸ فروردین ۱۵, شنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۵ نظر:
سلام آقاي بيغمي وبلاگتون خيلي خوبه.من عاشق ادبيات هستم.خيلي به دبيري به خصوص تدريس ادبيات علاقه دارم ولي خانواده ام مخالفند.ميگن دبيري پول نداره!!!
سلام.منم خیلی علاقمند هستم آقای بیغمی.به طور کلی کلی هم دلم برای کلاسای ادبیاتتون تنگ شده.خوشحالم وبلاگو به روز کردید
آقا میلاد سلام
امیدوارم با پشتکاری که داری به بهترینها برسی برای پرواز دو بال لازم است: همت و توکل
عاقبت دست بدان زلف بلندش برسد
هر که در راه طلب همت او قاصر نیست
خانم صبور نژاد سلام و درود
از نظرهایتان سپاسگزارم
اگر در دور دست ها و بیابان ها
اگر بعد از گذشت قرن ها و سال ها
دلی یک لحظه در حال غریبی
یاد من آرد
من از یادش نمی کاهم
سعادتمندی اش را از خدا
خواهم
آقا میلاد سلام
امیدوارم همیشه شاد و پیروز باشی اگر امید به آینده و همت و پشتکار باشه در هر کاری که علاقه داشته باشی موفق می شوی
عاقبت دست بدان زلف بلندش برسد
هر که در راه طلب همت او قاصر نیست
ارسال یک نظر