۱۳۸۷ خرداد ۱۳, دوشنبه

زندگی

زندگی
زندگی همچو درختی است پر از میوه ی خام
که بر آن ساقه و ریشه است و همان
هر زمان منتظر حادثه ای

اگر آن ریشه ی در خاک بتابد با باد

میوه را فرجامی است

و گر آن باد بر آرد ریشه

خامی و بی ثمری مانده به جای

زندگی را باغبانی باید

که بر آن حادثه ها

لنگر کشتی آن را بگذارد بر سنگ

تند بادی

نشکنندش به گذرگاه زمان

راه خود را به سوی قله ی نور

هم چنان نرم و قوی پیماید

۱ نظر:

حلیه گفت...

سلام
ما هم منتظر حادثه ايم تو اين وبلاگ قشنگ شما.
خوشحالم که اولين نفريم که نظر ميدم.